Een Bingocadeautje...
Zij zat bij mij aan de tuintafel, tamelijk goed
nog wel geconserveerd
Wel wat jammer, al te omvangrijk
Rouw om haar man nog volop aanwezig
zo heeft mij scherpe observatie geleerd
Zij voelt zich erg eenzaam, dat staat buiten
kijf Zij uit wat milde jaloezie naar tafelgenoten,
die zijn nog wél bij elkaar
Haar man zou net zo oud zijn geweest
Ik voel wel mee haar bezwaar
Als een kind beklaagt zij zich verder:
zij kreeg niet eens een cadeau bij de Bingo!
Ik, die meer geluk had, schuif er een naar
haar toe... Ik kan die best missen, zij oogt zo
moe
Onverwacht klaart haar gezicht even op,
slechts voor een tekort ogenblik
Communiceren is voor haar erg zwaar:
zij is zo doof en erg dement
Zij hoort er echter ook bij en wat later eet zij
als een wólf Ach, wat heet nu nog veel te dik?
Dakoyria, 2019.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-08-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een Bingocadeautje...’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.