Een Bingocadeautje...

Dakoyria

Zij zat bij mij aan de tuintafel, tamelijk goed
nog wel geconserveerd
Wel wat jammer, al te omvangrijk
Rouw om haar man nog volop aanwezig
zo heeft mij scherpe observatie geleerd

Zij voelt zich erg eenzaam, dat staat buiten
kijf Zij uit wat milde jaloezie naar tafelgenoten,
die zijn nog wél bij elkaar
Haar man zou net zo oud zijn geweest
Ik voel wel mee haar bezwaar

Als een kind beklaagt zij zich verder:
zij kreeg niet eens een cadeau bij de Bingo!
Ik, die meer geluk had, schuif er een naar
haar toe... Ik kan die best missen, zij oogt zo
moe

Onverwacht klaart haar gezicht even op,
slechts voor een tekort ogenblik
Communiceren is voor haar erg zwaar:
zij is zo doof en erg dement

Zij hoort er echter ook bij en wat later eet zij
als een wólf Ach, wat heet nu nog veel te dik?

Dakoyria, 2019.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 12-08-2019

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Een Bingocadeautje...’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.