Steeds wéér afscheid nemen
Ik voer met hem één van de laatste gesprekken
Binnenkort al verhuist hij naar die andere stad
Zijn kinderen zijn bezorgd om hem, híj die dat
liever niet had...
Zijn Parkinson tergt hem minder sinds goede
medicatie, maar nu hallucineert hij weer
Slapen gaan is een crime geworden, al die enge
gestalten iedere keer!
Het valt hem zwaar tegen, de eigen hoogbejaarde
staat
Het inmiddels wel moeten erkennen, dat het zó
toch ook niet verder gaat
Tegenover mij die diepbedroefde man, wellicht
depressief... Of en hoe hij dit alles nog mannen kan?
Al heel veel eerder veroordeeld tot veel eenzaamheid
Hij komt immers van verre en ik voel dat hij nogal stil
zwijgend lijdt
Meer kan ikzelf niet bieden dan even een luisterend
oor Hopelijk helpt hem dat voor het moment, contact
met mensen híer straks ook nog eens teloor.
Dakoyria, 2019.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 27-04-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Steeds wéér afscheid nemen’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.