Een toegestoken hand

Gertjan van der Kraan

Een toegestoken hand

Een eenzame blik, trieste ogen
Leeg of juist heel bewogen
Maar aan het einde van de dag
Is er weer niemand die het zag
Zo gaan we tegenwoordig voort
Zelden dat iemand zich stoort
Aan die stille eenzame mens
Met in het hart een grote wens
Dat iemand eens stil bleef staan
Om bewogen naar hen toe te gaan
Voor aandacht en wat medeleven
Om oprecht wat troost te geven
Gewoon met de eenvoudige vraag;
Hoe gaat het nu met je vandaag?
Het begin van oprecht wat medeleven
Wordt in een toegestoken hand gegeven