avonden
en als het avond is
ervaar ik altijd een gemis
een uitgedroogde vis
is het om het licht
de lege uren
tussen zon en slapen
de vloed van wat voorbij gaat
ik zie jouw meisjesschaduw
voor me staan
en hap me door een snik
ik hoest wat verzen op
ontruk je even
aan mijn vergetelheid
en dat is dat
sterven moet dan toch
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-11-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘avonden’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.