Eenzaamheid

Gertjan van der Kraan

Eenzaamheid

Zoveel pijn, eenzaamheid en stil verdriet
Wat ligt er nog meer voor je in het verschiet.
Men komt goed bedoeld met hulp en raad,
Met welgemeende steun in woord en daad;

In je gebed blijf je maar om aandacht vragen,
Maar hoe lang kun je dit alles nog verdragen.
Je ziet er goed uit, krijg je ook vaak te horen.
En juist dan ben je zo alleen en zo verloren.

Je moet bidden in geloof en je zult genezen,
Vertrouw op Hem, dan heb je niets te vrezen.
Hoe vaak heb je deze woorden moeten horen
Ook dan voel je vaak jezelf zo erg verloren.

Hoe vaak bleef je om hulp en bijstand vragen
Nu bid je alleen om kracht om te verdragen.
Om vertrouwen en geloof die je blijft steunen
Een houvast waar je dagelijks op kan leunen.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 15-08-2018

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Gertjan van der Kraan (Actief sinds: 31-10-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Eenzaamheid’ van Gertjan van der Kraan zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.