In mijzelf

Gertjan van der Kraan

In mijzelf

Eenzaam, alleen en zoveel verdriet?
Kijk om je heen, dat kan toch niet!
Een pracht gezin is toch een rijke zegen.
Je hebt zoveel van de Heer gekregen.
Ik weet het, ik hoorde het zo vaak.
Maar dat is niet waar ik mij zorgen over maak.
Dat steeds maar denken, suizen, en brommen in mijn hoofd
Ik ben zo bang dat ik van ’t echte denken wordt beroofd.
Opeens of misschien wel heel langzaam aan
Is het bewustzijn van mij weggegaan
Ik raak steeds verder in mijzelf gekeerd
Het vele praten wat ik deed heb ik verleerd.
Met zoveel gedachten, eenzaam en alleen.
Misschien voor de mensen om mij heen heb ik een hart van steen
En toch, ik hou zoveel van hen die ik heb gekregen
Zo’n rijke schat, één grote zegen
Maar ’t gebeurt, ik kruip in mijzelf en ben alleen
Hoe leg ik dit uit aan allen om mij heen.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 13-08-2018

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Gertjan van der Kraan (Actief sinds: 31-10-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘In mijzelf’ van Gertjan van der Kraan zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.