INLOGGEN
«»

En toch

En toch

Al ben je eenzaam, toch ben je niet alleen,
Het is iets wat we steeds weer moeten leren.
Want onzichtbaar en toch echt om ons heen,
Zijn beschermende handen om af te weren.

Maar van nature zijn we vaak moe en blind
Hebben we geen oog voor Uw bescherming.
Vader zorg dat Uw bang en eenzaam kind
Door Uw Geest weer ziet op Uw ontferming.

Zodat het in Uw kracht weer kan belijden,
Ondanks het feit van pijn of eenzaamheid
U ons hiervan steeds weer wil bevrijden.
En belijden: Hij heeft me veilig uitgeleid.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 13-07-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Gertjan van der Kraan
Actief sinds: 31-10-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘En toch’ van Gertjan van der Kraan zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.