«»
Al ben je eenzaam, toch ben je niet alleen,
Het is iets wat we steeds weer moeten leren.
Want onzichtbaar en toch echt om ons heen,
Zijn beschermende handen om af te weren.
Maar van nature zijn we vaak moe en blind
Hebben we geen oog voor Uw bescherming.
Vader zorg dat Uw bang en eenzaam kind
Door Uw Geest weer ziet op Uw ontferming.
Zodat het in Uw kracht weer kan belijden,
Ondanks het feit van pijn of eenzaamheid
U ons hiervan steeds weer wil bevrijden.
En belijden: Hij heeft me veilig uitgeleid.
En toch
En tochAl ben je eenzaam, toch ben je niet alleen,
Het is iets wat we steeds weer moeten leren.
Want onzichtbaar en toch echt om ons heen,
Zijn beschermende handen om af te weren.
Maar van nature zijn we vaak moe en blind
Hebben we geen oog voor Uw bescherming.
Vader zorg dat Uw bang en eenzaam kind
Door Uw Geest weer ziet op Uw ontferming.
Zodat het in Uw kracht weer kan belijden,
Ondanks het feit van pijn of eenzaamheid
U ons hiervan steeds weer wil bevrijden.
En belijden: Hij heeft me veilig uitgeleid.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 13-07-2018
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Gertjan van der KraanActief sinds: 31-10-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘En toch’ van Gertjan van der Kraan zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.