Verlies van stilte
Stilte heef de
Duisternis.
Een hart vol hoop
Ijdel gemis.
Gewoontes schaatsen
Op vaste paden.
Lichtjes vooruit,
Maar stilstaande terug
Door donkere paden,
Het woud broed,
Ontneemt de leegte
Vult het met gemis.
De maan danst
Over ijzige daken
Loert naar onschuldige
Dagen, neemt het licht
Luister het gefluister
De raven in alle staten
Zover het oog reikt
Danst het licht.
Nergens meer schuilen
De stilte huilt
Verscholen duisternis
In alles is niets
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 08-06-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Ids (Actief sinds: 05-06-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Verlies van stilte’ van Ids zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.