INLOGGEN
«»

Zonder ziel


zonder ziel


ik heb de spiegel
gevraagd niet meer
te kaatsen omdat ik mijn
beeld niet kan verdragen

ik kijk maar het
lijkt op geen stukken na
op de persoon die ik ben
er is niets dat ik herken

het is een vreemde
maar zonder ziel
een ander die als
medemens niet echt beviel

wij hebben geen gevoel
bij het zien van elkaars smoel
geen affiniteit om lief te hebben
maar ook geen haat en nijd

ooit zal ik mezelf raken
weet dan dat ik de spiegel zal
kraken om mezelf een hand te
geven en samen verder te leven


wil melker
07/06/2018
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 07-06-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zonder ziel’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.