«»
even niemand om me heen.
Laat ik alles even gaan,
rolt er over mijn wang een traan.
Wil ik nergens aan denken,
maar juist dan ga ik over alles nadenken.
Ik voel me verlaten,
en heb dan niemand om mee te praten.
Mensen merken het aan mij,
vooral familie van dichtbij.
Ik kan dan wel om alles janken,
maar diep van binnen wil ik mijn moeder bedanken.
Ze merkt het als er iets is,
ze zegt wat is er mis.
Aan haar kan ik wel alles vertellen,
ookal wil ik der alleen maar even bellen.
Jij bent de enige die ik vertrouw,
Mama, ik hou van jou.
alleen
Soms voel ik me alleen,even niemand om me heen.
Laat ik alles even gaan,
rolt er over mijn wang een traan.
Wil ik nergens aan denken,
maar juist dan ga ik over alles nadenken.
Ik voel me verlaten,
en heb dan niemand om mee te praten.
Mensen merken het aan mij,
vooral familie van dichtbij.
Ik kan dan wel om alles janken,
maar diep van binnen wil ik mijn moeder bedanken.
Ze merkt het als er iets is,
ze zegt wat is er mis.
Aan haar kan ik wel alles vertellen,
ookal wil ik der alleen maar even bellen.
Jij bent de enige die ik vertrouw,
Mama, ik hou van jou.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 06-02-2018
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
v.z.kActief sinds: 06-02-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘alleen’ van v.z.k zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.