«»
Het was een prachtig feest
Maar ’t stoorde hem het meest
Dat men hem niet werkelijk zag
Op zijn oude eenzame dag
Je hoorde er niet echt meer bij
In alles wat je deed of zei
Tachtig jaar mag je nu zijn
Toch geeft het een soort pijn
Aanwezig zonder echt contact
Moe en daardoor onderuit gezakt
Men denkt voor jou zonder vragen
Zo gaat het nu bijna alle dagen
Verlangend naar wat oude kracht
Zegt hij ondanks alles zacht;
Het is goed zo, laten we gaan
Naar mijn andere stille bestaan
Eenzaam in afwezigheid
Eenzaam in afwezigheidHet was een prachtig feest
Maar ’t stoorde hem het meest
Dat men hem niet werkelijk zag
Op zijn oude eenzame dag
Je hoorde er niet echt meer bij
In alles wat je deed of zei
Tachtig jaar mag je nu zijn
Toch geeft het een soort pijn
Aanwezig zonder echt contact
Moe en daardoor onderuit gezakt
Men denkt voor jou zonder vragen
Zo gaat het nu bijna alle dagen
Verlangend naar wat oude kracht
Zegt hij ondanks alles zacht;
Het is goed zo, laten we gaan
Naar mijn andere stille bestaan
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 05-11-2017
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Gertjan van der KraanActief sinds: 31-10-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Eenzaam in afwezigheid’ van Gertjan van der Kraan zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.