INLOGGEN
«»

Eenzaam in afwezigheid

Eenzaam in afwezigheid

Het was een prachtig feest
Maar ’t stoorde hem het meest
Dat men hem niet werkelijk zag
Op zijn oude eenzame dag
Je hoorde er niet echt meer bij
In alles wat je deed of zei
Tachtig jaar mag je nu zijn
Toch geeft het een soort pijn
Aanwezig zonder echt contact
Moe en daardoor onderuit gezakt
Men denkt voor jou zonder vragen
Zo gaat het nu bijna alle dagen
Verlangend naar wat oude kracht
Zegt hij ondanks alles zacht;
Het is goed zo, laten we gaan
Naar mijn andere stille bestaan

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 05-11-2017

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Gertjan van der Kraan
Actief sinds: 31-10-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Eenzaam in afwezigheid’ van Gertjan van der Kraan zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.