INLOGGEN
«»

eenzaam leven

de wereld buiten kijkend
luidruchtig levend
klemt mij eens te meer
dit huis en haar kamers

terwijl alles en iedereen
voorbij mijn deur gaat
hoor ik belletjes rinkelen
naast en boven mij

slechts de muren
met foto's van ooit
horen stil luisterend
wat ik mijzelf zeg

de koffie op tafel
met tegenover mij
die altijd lege stoel
blijft voor mij alleen

de boontjes doppend
die alleen ik eten zal
zie ik andre en martine
met de wereld bakken

het journaal vertelt
als de avond donkert
wat morgen buiten
het weer zal zijn

de lichtjes dovend
voor ik slapen ga
stilt stiller dan stil
mijn hoofd en hart

dan droomt hunkering
nacht na nacht
morgen komen ze
of toch weer niet

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 22-09-2017

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Peter Paul Doodkorte
Actief sinds: 21-07-2015Informatie bij het gedicht:

Geschreven ter gelegenheid van de Week tegen Eenzaamheid | donderdag 21 september t/m zondag 1 oktober | 22 september 2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘eenzaam leven’ van Peter Paul Doodkorte zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.