zonde van die dag

Geert Messelis

een doorsnee zondag
met gegrilde kip
je neemt haar
je warmt haar wat op
en Kees is klaar met eten
hij slentert in de landerigheid
en trapt tegen een blik
het lag niet eens
echt ,op zijn weg

de stilte is allang verjaard
maar houdt zich kranig
je hoort alleen de wind
die door de bomen raast
de laatsten op dit plein
de kaalslag zorgt voor veel gemak
de tegels moeten niet meer schoongemaakt
en alle beetjes
helpen te besparen
de huizen staan in rijen
van vers gesneden boterhammen
gordijnen blijven dicht
er blijkt niets te bekijken
een jonge deerne
met spelden in het haar
oogt veertig
ik geeuw over een slapeloze nacht
een dag zonder beweging