Wezen van pijn
Ach jij , lieve meid,
zo mooi en zo verfijnd
Zo lief!
Maar o zo treurig zijnd.
Je mag er zo zijn!
Ach jij, lieve meid,
verzwaar toch niet je leven
Met pijn en verdriet en bergen van smart
er is nog hoop, niet op te geven
Je bent nog niet te ver verhard
maar hebt het leven verdreven.
Verzachtend die pijn, and'ren te geven
en te delen in jou smart.
Zoekend naar liefde niet opgeven
want verliefdheid dat verzacht.
Zie je dat niet? Jij lieve meid?
Zo tijdelijk als een pil.
De verliefdheid aan an'dren zo weg te geven.
Al is het, wat je graag wil.
Lieve meid, verfijnd en treurig zijnd
Heb uzelf nou lief!
Alsjeblief?
Ik heb je lief...
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 05-05-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
woordenmix (Actief sinds: 04-05-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Wezen van pijn’ van woordenmix zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.