INLOGGEN
«»

depressie

keer om je as
en zwijg over wat
te zien was
de poort krast
geen wachter
binnen is het graf
met hoge wit gekalkte muren
de vloer
in zwarte en witte tegels
het ongespeelde schaak
voelen is koud
als winternacht
witte nachten
vol bevroren beelden
die monddood staren
hun snijden door het koude licht
de spraak ben ik verloren

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 03-03-2017

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Geert Messelis
Actief sinds: 26-09-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘depressie’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.