verlatenheid
dakloos
van verdriet
door verlies
zwerft hij door de straten
van dit huis
met duizend gangen
hij hoort alleen zijn eigen stem
en daarom zwijgt hij
stil als het huis
waardoor zijn voeten vegen
hij eet terwijl hij staat
een boterham gehakt
zijn takken zijn geknakt
de stilte walst hem rond
het enige omarmen
erbarmen zoek
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 04-02-2017
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘verlatenheid’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.