spleen
ik loop nog even langs
breng iedereen mijn wensen
en trek me woordeloos terug
ik ben mijn woorden kwijt
ben woordeloos verloren
verstomd
het verdriet is steen geworden
we vieren janus
met de twee gezichten
in een gespleten wereld
waar levens
naamloos zijn
een eenzame lantaarn
staat vergeefs te schijnen
niemand zal verschijnen
er is alleen verdwijnen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 31-12-2016
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Geert Messelis (Actief sinds: 26-09-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘spleen’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.