INLOGGEN
«»

spleen

ik loop nog even langs
breng iedereen mijn wensen
en trek me woordeloos terug
ik ben mijn woorden kwijt
ben woordeloos verloren
verstomd
het verdriet is steen geworden

we vieren janus
met de twee gezichten
in een gespleten wereld
waar levens
naamloos zijn

een eenzame lantaarn
staat vergeefs te schijnen
niemand zal verschijnen
er is alleen verdwijnen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 31-12-2016

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Geert Messelis
Actief sinds: 26-09-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘spleen’ van Geert Messelis zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.