In de hemel

Lunia

Eenzaamheid,
een begrip dat zoveel inhoudt.
Vaak geraak ik vrienden kwijt,
ook die met een hart van goud.

Eenzaamheid,
waarom het bestaat weet ik niet.
Het kan liggen aan de onzekerheid,
of aan al die keren dat iemand mij verliet.

Eenzaamheid,
elke avond weer.
Elke avond opnieuw huilen
maar nu kan dat niet meer.

Eenzaamheid,
het kan heftig worden.
Nu neem ik liever afscheid,
dan te zijn wie ik ben geworden.

Eenzaamheid,
ik had teveel verdriet.
Nu ben ik veilig in de hemel,
maar vergeten zal ik jullie niet.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 04-12-2016

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Lunia (Actief sinds: 30-11-2016)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘In de hemel’ van Lunia zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.