«»
nauwelijks in jaren ouder dan ik...
Zij vertelde haar levensverhaal en ik luisterde
onbevangen, soms bijna met een snik.
Trouwhartig zei ze me dat zij later weer is
vergeten wat zij nú dan heeft verteld
Die ellendige Alzheimer, wat zij terloops heeft
gemeld.
Voortdurend gebonden aan haar rolstoel,
is er vrijwel niemand die eens spontaan
aandacht gaf
Ik besluit ter plekke: als ik haar wéér tref,
loop ik gewoon op haar af.
Dakoyria, 2016.
Eenzame vrouw in tehuis
Mij trof opnieuw het lot van die eenzame vrouw;nauwelijks in jaren ouder dan ik...
Zij vertelde haar levensverhaal en ik luisterde
onbevangen, soms bijna met een snik.
Trouwhartig zei ze me dat zij later weer is
vergeten wat zij nú dan heeft verteld
Die ellendige Alzheimer, wat zij terloops heeft
gemeld.
Voortdurend gebonden aan haar rolstoel,
is er vrijwel niemand die eens spontaan
aandacht gaf
Ik besluit ter plekke: als ik haar wéér tref,
loop ik gewoon op haar af.
Dakoyria, 2016.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 26-10-2016
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
DakoyriaActief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Eenzame vrouw in tehuis’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.