Kwetsbaar
Verlaten in gezelschap
Hoe eenzaam en alleen
Niemand ziet
Dat ik gered moet worden
Ik kan nergens heen
Vastgespijkerd door enorme splinters
Ben ik al bijna niet meer
Mijn redders zien niets
Ieder is druk
Over een paar jaar kan ik ontsnappen
Dat is mijn geluk
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 23-06-2016
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Astrid van Veen (Actief sinds: 19-05-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Kwetsbaar’ van Astrid van Veen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.