Kwetsbaar
Verlaten in gezelschapHoe eenzaam en alleen
Niemand ziet
Dat ik gered moet worden
Ik kan nergens heen
Vastgespijkerd door enorme splinters
Ben ik al bijna niet meer
Mijn redders zien niets
Ieder is druk
Over een paar jaar kan ik ontsnappen
Dat is mijn geluk
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 23-06-2016
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Astrid van VeenActief sinds: 19-05-2016 Facebook
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Kwetsbaar’ van Astrid van Veen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Eenzaamheid
Nieuwste gedichten
|
Best beoordeelde gedichten
|
Populairste dichters
|