INLOGGEN
«»

Eenzame mensen

Zij schuiven hun stoelen
onder de tafel Hij staart
naar zijn boterham met boter.
Maar zijn ogen mijden zijn
ouders. Hij weet zijn angst
wordt alleen maar groter.

zij staan op in de morgen.
Zij gaan slapen in de nacht.
En zelfs niemand heeft in de
gaten dat hij zo zelden lacht.

Hij komt vroeg thuis van zijn
bezigheden buitenshuis; en sluit
dan zijn deur en alle ramen.
In zijn binnenste voelt hij zich
leeg. Maar hij is te zwak om zich
daarover bij anderen te schamen.

Zij staan op in de morgen.
zij gaan slapen in de nacht.
En zelfs niemand heeft in de
gaten dat er geen mens meer op
hem wacht.

Men ontmoet de mensen, maar
men houdt zich toch verborgen.
Hun smoezen van vandaag zijn hun
bedrog bij een wakkere morgen.

Zij staan op in de morgen.
Zij gaan slapen in de nacht.
En hebben zelf niet in de gaten
dat morgen de eenzaamheid op hen wacht.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 02-03-2016

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Willem Bernardus Tijssen
Actief sinds: 02-03-2015Informatie bij het gedicht:

Schrijver: Willem B. Tijssen Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Eenzame mensen’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.