Onbewust

Gertjan van der Kraan

Onbewust

Een arm, een blik een korte lach
Zo maar op een moment van elke dag
Zo’n kort moment van ingetogen aandacht
Geeft onbewust vaak heel veel kracht
Kracht en steun aan die vrouw om door te gaan
Die net dacht, waar haal ik mijn steun vandaan
Aan die man die in eenzaamheid moet leven
En juist overal de brui aan wilde geven
In al dat verdriet, die eenzaamheid en pijn
Gebruikt God ons om bij die man of vrouw te zijn
Wees daarom dankbaar voor de zegeningen in je leven
Dan ga je Zijn liefde bewust en ongedwongen doorgeven
En maak je zomaar op een moment, van elke dag
Iemand blij maken met een arm, een blik of korte lach.