INLOGGEN
«»

Zondaardaar Van Een Nacht

Hij zit daar alleen,
Voor zich uit te dromen.
Geen mensen om hem heen,
Die hem om zichzelf belonen.
Een rijsttafeltje in een hoek.
Een oudere man in een te hippe broek.
Het geluk kleeft hem niet aan.
En waar het is, zit hij niet aan.

Hij zit daar heel alleen.
Het leven valt hem niet mee.
Hij roert wat in zijn thee,
Op zoek naar een nieuw idee.
Verzekeren is zijn vak.
Het geluk dat hij verkoopt,
Woont niet onder zijn eigen dak.

Hij zit daar heel alleen,
En hoopt stil op een wonder.
Hij droomt over wat liefde is,
Want geen enkel mens kan zonder.
Zijn levenspolis heeft hij niet begroot,
Op een wachten tot aan zijn dood.

Hij zit daar heel alleen,
Aan het gedekte tafeltje van zijn leven.
Hij zondaar van een nacht,
Kan niet nemen van wat hij zelf niet kan geven.
Zoveel smaken , stille kracht.
Zijn tong wil meer proeven,
Dan de zonde van een nacht.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 18-03-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Willem Bernardus Tijssen
Actief sinds: 02-03-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zondaardaar Van Een Nacht’ van Willem Bernardus Tijssen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.