De laatste kraai
Als een eenzame
kerktoren, traditioneel
Tussen glaswerk en
stalen gebinten.
Als een leeggetrokken
magazijn, koud en
Zonder voetstappen
geen ziel kijkt om.
Zo glijdt de kogelhuls
langzaam langs
dorre grassprietjes.
Zo vliegt aan de horizon
de laatste kraai
gebroken weg.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 06-02-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
DichteresMetHoop (Actief sinds: 12-01-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De laatste kraai’ van DichteresMetHoop zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.