Koud
Hoor hoe de wind
fluisterend
de zielen meedraagt van zij
die gehoord wilden worden.
Kijk hoe de nacht
stilzwijgend
een sluier legt om
de wereld die
niet luisteren wil.
Takken omarmen
het vervlogen geprevel
uit oud verleden.
Koud
sluiten levens de ogen
voor lispelende doden.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 06-02-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
DichteresMetHoop (Actief sinds: 12-01-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Koud’ van DichteresMetHoop zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.