«»
Vermoedt niets van de winden
Die nergens heen waaien en toch
Hem meenemen naar donkere
Bossen van pijn
Ik bekijk de nachtelijke
Duisternis, gespreid
Over het laken van
Mijn wijsheid. Onwetendheid in
De harten van kinderen, dood
En vermoeid spelen zij het ritme
Van hun verterend spel, alsof
Het weet van de eenzame
Wind. Wandelaar vergeet niet
Om achterom te kijken naar wat
Ooit geweest is.
Eenzame Wandelaar
Eenzame wandelaar wandeltVermoedt niets van de winden
Die nergens heen waaien en toch
Hem meenemen naar donkere
Bossen van pijn
Ik bekijk de nachtelijke
Duisternis, gespreid
Over het laken van
Mijn wijsheid. Onwetendheid in
De harten van kinderen, dood
En vermoeid spelen zij het ritme
Van hun verterend spel, alsof
Het weet van de eenzame
Wind. Wandelaar vergeet niet
Om achterom te kijken naar wat
Ooit geweest is.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 16-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
DichteresMetHoopActief sinds: 12-01-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Eenzame Wandelaar’ van DichteresMetHoop zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.