Eenzame Wandelaar
Eenzame wandelaar wandelt
Vermoedt niets van de winden
Die nergens heen waaien en toch
Hem meenemen naar donkere
Bossen van pijn
Ik bekijk de nachtelijke
Duisternis, gespreid
Over het laken van
Mijn wijsheid. Onwetendheid in
De harten van kinderen, dood
En vermoeid spelen zij het ritme
Van hun verterend spel, alsof
Het weet van de eenzame
Wind. Wandelaar vergeet niet
Om achterom te kijken naar wat
Ooit geweest is.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
DichteresMetHoop (Actief sinds: 12-01-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Eenzame Wandelaar’ van DichteresMetHoop zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.