kind zonder gezicht
weg,
alleen maar weg
mezelf vergeten
niets meer weten
de wereld achterna
feesten dag en nacht
het dansen lijf aan lijf
de hitte en de spanning
weggaan of ik blijf
ik zoek de warmte
van veel mensen
de vragen in hun blik
lippen en de open monden
handen en verborgen zonden
ik verlies me in hun ogen
want ik wil een ander zijn
mezelf heb ik nooit gemogen
je bent de schaduw
die steeds aan me zit
een beeld van lang geleden
je kijkt naar me met pijn
ik wil weer bij je zijn
maar kon je nooit bereiken
jij was het kind zonder gezicht
ik heb je zo verschrikkelijk gemist
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 02-01-2015
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘kind zonder gezicht’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.