INLOGGEN
«»

zaailingen uit onze schoot

strooi ik zand
in ogen die graag kijken
laat ik te veel blijken
dat de blauwe korenbloem
zich eenzaam voelt in het groen

vervluchtigd is het zaad
waaruit ik wortel schoot
de ouderplant is dood
zaailingen uit onze schoot
ontwikkelen hun eigen loot

soms woeker ik
als onkruid tussen rozen
belemmer nooit hun groei
bewonder slechts de
kleuren die ze kozen

kruip verder langs
de borders van het leven
de wilde tuin is mijn domein
verstik geen planten die daar groeien
wil enkel samen met ze bloeien

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 02-01-2015

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘zaailingen uit onze schoot’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.