INLOGGEN
«»

Naakt te stranden

naakt te stranden


ik ben altijd
de treden op gegaan
vaak pas later
mezelf weer ingehaald

om in verbazing
te kijken waar ik bleef
altijd verwonderd
wat mij steeds dreef

om erbij te zijn in het
raken aan liefde en pijn
door het ontdekken van
ieders gevoelige plekken

hen te behoeden voor
de neerwaartse spiraal
door het reiken van handen
de zuiging breekt banden

dwingt los te laten
wat ons zo dierbaar is
om dan naakt te stranden
eenzaam in totale duisternis

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 29-10-2014

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

wil melker
Actief sinds: 07-02-2014Informatie bij het gedicht:

29/10/2014 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Naakt te stranden’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.