>

En toch

Gertjan van der Kraan

En toch

Het is mooi, dat het weer mogelijk is;
Na een periode van een groot gemis.
Om met elkaar de doden te herdenken
En we toch geen vrede kunnen schenken
Aan al die duizenden die nu nog lijden.
En we hen maar niet kunnen bevrijden
Terwijl een agressor maar door kan gaan
Een heel werelddeel in zijn hemd laat staan
Om de vele mensen uit dit lijden te halen
Die vaak met hun leven moeten betalen
Wat is de zin van al die Unies en Verbanden
Terwijl er nu complete steden verbranden
Omdat iemand zijn macht uit wil breiden.
Hier zijn toch totaal geen woorden voor,
Vrede beleven en het lijden gaat door.
Wat betekent Eenheid, Samen en Respect,
Als een zinloze oorlog deze lading dekt.
En toch, moeten we blijven herdenken,
Maar ook die mensen aandacht schenken,
Want onze voorouders hebben meegemaakt
Wat deze generatie nu ten diepste raakt.
Daarom, zing, vecht, huil, bid en bewonder
Deze lijdende mensen kunnen niet zonder
Onze hulp, steun en onvermoeibare aandacht
In de strijd tegen die gruwelijke macht.
Daarom herdenken en vieren we met elkaar
Want eens leefden wij ook, als zij nu daar.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 02-05-2022

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Gertjan van der Kraan (Actief sinds: 31-10-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘En toch’ van Gertjan van der Kraan zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.