«»
van het oorlogsverdriet
Maar wel in heel bescheiden mate en me
danig schamend tegenover hen die bruusk het
leven moesten laten
Het was dan ook meer het soort sfeer die ik
proefde, het onuitgesprokene aan angst dat
geregeld heel veel later nog voorbij zoefde
Ik wil blijvend heel deze generatie eren uit
die zo intens angstige jaren
ook al kan ik niet zozeer bogen op tastbare
feiten, ze niet hebben kunnen opslaan en
bewaren.
Dakoyria, 2021.
Nog voelend oorlogsverdriet
Of ik het nou wil of niet, onderdeel blijf ook ikvan het oorlogsverdriet
Maar wel in heel bescheiden mate en me
danig schamend tegenover hen die bruusk het
leven moesten laten
Het was dan ook meer het soort sfeer die ik
proefde, het onuitgesprokene aan angst dat
geregeld heel veel later nog voorbij zoefde
Ik wil blijvend heel deze generatie eren uit
die zo intens angstige jaren
ook al kan ik niet zozeer bogen op tastbare
feiten, ze niet hebben kunnen opslaan en
bewaren.
Dakoyria, 2021.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 04-05-2021
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
DakoyriaActief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Nog voelend oorlogsverdriet’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.