Nachtmus

Paul Duyvesteyn

In de avond hangt een nachtmus
Ondersteboven aan een houten lus
Voor het eerst ziet hij avondblauw
Zijn oogjes grijs en asgrauw
Van angst of van genot
Of gewoon van zelfspot

Even later laat hij aarzelend los
Valt hij fladderend in het mos
Op zijn bruine rug gelegen
Ligt hij even na te beven
Snel op zijn pootjes overeind
Voordat hij in fluweelgroen verdwijnt

Vliegt hij omhoog met een zucht
Tevreden over deze nachtvlucht
Sluit hij zijn oogjes voor de nacht
Hunkerend naar de droom die wacht