Ijsvogel

Paul Duyvesteyn

Met al zijn kleuren flitst hij voorbij, de ijsvogel,
op zoek naar zijn prooi, de glinsterende vis,
net onder de spiegel van het water

Bij de oever, waar de stilte heerst,
vindt hij een steen, zijn uitkijkpunt,
vanwaar hij het water afspeurt
als een visser die de horizon doorzoekt

Als de tijd even stopt,
schiet hij omhoog, een flits van blauw,
om in een seconde een duik te maken,
zijn scherpe snavel richtend naar beneden
De vis gevangen in de diepte,
en in één vloeiende beweging,
verzwelgt hij zijn prooi