Bruidsvlucht
De zandvlakte houdt vogelzang gevangen
en wordt gedompeld in stilte
Het enige dat deze rust doorbreekt,
zijn vleugelslagen van opstijgende vliegende mieren
Hun rode lichamen vervagen
in het licht van de opkomende zon,
alsof de bruidsvlucht van koninginnen en mannetjes
een geschenk is van de vroege ochtend
Na afloop glinsteren de verloren vleugels
als zilveren tranen die in de warme lucht verdampen
Over dit gedicht
Geplaatst op: 30-08-2024
Over deze dichter
Paul Duyvesteyn (Actief sinds: 11-03-2017)
© Op dit gedicht 'Bruidsvlucht' van Paul Duyvesteyn zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.