Fluisterspel van veren

Paul Duyvesteyn

In de glinsterende spiegeling van een vogelbadje
zitten een koolmeesje en een huismusje vredig zij aan zij,
zonder enige haast
Door de magische lenswerking van het water,
lijkt het koolmeesje zo wonderlijk fijn en klein,
bijna even groot als het huismusje
In de zachte rimpeling van het water,
zie je beide vogeltjes sierlijk fladderen,
met hun vleugeltjes dansend in het licht,
terwijl ze in stilte verdiept,
met buigende kopjes, hun snaveltjes in het heldere water dompelen
Een moment van rust en eenvoud in deze vroege morgen

Het is geruisloos in de tuin, afgezien van deze twee gevleugelde wezentjes
Zij wentelen zich in hun eigen wereldje van geluk
Het enige geluid dat de stilte doorbreekt,
is hun zacht en blijmoedig gespetter
Innig elkaars vleugeltjes strelend,
alsof ze een stilzwijgende belofte van vriendschap hebben bezegeld
Als er een wolk voorbij drijft,
verdwijnen ze even uit zicht,
vervagen hun kleine lichaampjes in de schaduw
om even later weer in het volle licht elkaar speels te omhelzen