Specht
We hakken er op los
Op zwakke plekken in het hout, in het bos
Vaak kun je me al in de verte horen
Als ik mijn snavel door het rotte hout laat boren
Ik voel me echt thuis in het bos
Eiken, beuken en berken
Ik laat mijn snavel er, jaar in jaar uit, vrolijk werken
Ik toon er met vernuft mijn arbeidsethos
Als het hakken is gebeurd en de eieren worden gelegd
Ben ik je mannelijke knecht
Zorg voor voedsel voor jou en de jongen
Soms heb jij de zorg voor mij bedongen
Mieren, kevertjes en zaden
Met dierlijk voedsel worden ze overladen
Ze maken me daar een stampij in het nest
Pa en moe raken ervan gestrest
Het spechtenleven met veel gekrakeel
Je bent een bosritueel
Spechtensmidsen onder een grove den
Een bewijs dat je hakken ken
Een bos zonder specht
Is een bos zonder holten
Voor broedvogels is dit slecht
Vele vogels zijn immers aan je hakwerk gehecht
Roel van Ekeris©
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 26-07-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Roel van Ekeris (Actief sinds: 02-02-2020)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Specht’ van Roel van Ekeris zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.