De weg kwijt...
Opgeschrikt word ik in de kamer door
een wat scherp geluid
Wat het dan is? Ik kom er niet uit
Ik schud wat aan dichte lamellen en
wat zie ik dán?
Een allerliefst baby meesje, bang kijkt
het me an
Heel voorzichtig loods ik het naar de
tuindeur, waar het op een richeltje blijft
zitten
Dan hipt het uiterst behoedzaam wég
Zo jámmer, mijn blik blijft lang nog
klitten.
Dakoyria, 2019.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 06-07-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De weg kwijt...’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.