Je maatje is niet meer

Gertjan van der Kraan

Je maatje is niet meer

Je maatje is niet meer
En dat doet best zeer
Je was aan haar gehecht
Maar het laatste gevecht
Was haar tenslotte fataal
Nu is het zo stil en kaal
In haar eigen fijne plekje
Bekend als haar stekje
Wanneer zij honger had
En tevreden haar potje at
Van het heerlijke eten
Waar ze van liet weten
Wat jij voor haar maakte
Je maatje diep raakte.
Je zag dit in haar ogen
Deze stonden zo bewogen
Als het eten werd gebracht
Dan werd haar blik zo zacht
Alsof ze jou wilde zeggen
Je hoeft niets uit te leggen
We houden toch van elkaar
En zijn een vriendenpaar
Raak je me eenmaal kwijt
Denk dan maar aan de tijd
Van ons beider samenzijn
Dat verlicht dan je pijn