ONTHEEMD

Han Messie

De jongen tuiniert strijdlustig
verwint tartende roofhalmen
graaft kruim'lige plantgaten
voor ongeduldige bloemen

ziet bij zijn werk zwarte miertjes
krioelend uit de grond schieten
met eitjes en poppen vluchten
een nieuw veilig verblijf zoeken
onder elke aardkorrel

betreurt die tere mijngangen
waar een knusse stad school
bloeiend door fijne nijverheid
drukke kraam- en voedingskamers
in warm zegenrijk duister

gooit helende kluiten
over de verwoeste wereld.