KONINKLIJKE PARKIETJES

Gerard Span

Twee parkietjes woonden als echtpaar
in een gouden kooi
Koningin Maxima was hun lieve meesteres
Dat vonden de parkietjes bijzonder mooi
Ze deed haar best hen vele woordjes te leren
Iedere dag wel twintig keren

De parkietjes deden flink hun best
En om het Maxima naar de zin te maken
Oefenden ze de geleerde woordjes de gehele dag
Ja, zelfs 's avonds en tot diep in de nacht

Na een lange tijd, een jaar of twee
Hielden de parkietjes het voor gezien, och ja
Zij hadden geen zin meer
In die goede bedoelde woordjes van Maxima

De parkietjes bedachten toen een list
En zongen uit volle borst

" Wilhelmus van Nassouwe
Ben ik van Duytschen Bloedt
Den Vaderland ghetrouwe
Blijf ick tot in den doet

Haar man, Koning Willem-Alexander, vond dat geweldig mooi
Met zijn kinderen, de prinsessen Amalia, Alexia en Ariane
stond hij dagelijks bij de gouden kooi

En Koningin Maxima?
Zij moest er een beetje van lijden
Dat haar parkietjes
De met zoveel moeite aangeleerde woordjes
niet meer zeiden

Maar na een korte tijd van gewenning
vond ook Maxima het mooi
Samen met haar man Alex en hun drie dochtertjes
genoot zij oprecht van de zingende parkietjes
in hun gouden kooi