DONKER LEVENSLICHT
's Avonds wordt het rupsje kronkelend
geboren in een teunisbloem
welke zich langzaam verwijdt
bij voortsluipende schemer
het diertje voelt zijn gladde gele wieg
groeien tot een riekende pronkzaal
die steeds nieuwe geuren ontvangt
van 't aanstromende duister
vol bloemenwei en zomerwoud
ziet rondom de open stuifmeelwoning
hoge grashalmen
ruisend zoemend glanzend bollen
soepel buigen openspringen
onder wilde edelhoefjes
of donzen pootjes
beheerst door nachtelijk liefdesleven
behoud _ gewin
doet de eerste onbewuste uren
oeroude wereldwijsheid op.
Over dit gedicht
Geplaatst op: 08-04-2019
Over deze dichter
Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)
© Op dit gedicht 'DONKER LEVENSLICHT' van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing. Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.