KINDJE EZEL

Gerard Span

Pa en Ma Ezel kregen een kindje
Waar ze heel verblijd mee waren
Maar na een jaar of twee
Was hun kindje niet te bedaren
Hij wilde zo graag vrijen, maar wist niet hoe
En zei stilletjes tegen zijn moe
" Ik heb van onderen niet zo'n slurfje als Pa
En ik lijk ook helemaal niet op jou, Ma "

Ma besloot hem de waarheid te zeggen
Ook al deed haar dat erg veel pijn
'' Je bent geen jongen en geen meid
en dat zal zo blijven tot mijn spijt "

Het ezeltje dacht toen heel verdrietig
" Noch meid, noch jongen ? "
En maakte toen
Zonder pardon
Een dodelijke sprong