DODO
Deze klank vertrouwt zich toe aan ieders oren,luidt als allerbekendst muziekteken,
is wat zuigelingen vaak uitspreken
mag in velerlei jeugdverhalen horen.
Maar zal elke dierenvriend droef bekoren:
vogels met die naam bewoonden moerasstreken
van een eiland, waar eeuwen stil verstreken,
gingen dan door bloeddorst der zeelui verloren.
Na zijn bestaan onder oceaanwinden
prijkt dit verdwenen schepsel _ geschetst, gemaakt,
staat onbehouwen, weerloos, vreedzaam, en wacht...
Hij wil verdiende erkenning vinden
bij jonge mensen, dat sterk geheugen waakt
over kwetsbare, steeds belaagde pracht.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 16-03-2019
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Han MessieActief sinds: 18-01-2018 Facebook
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘DODO’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Dieren (algemeen)
Nieuwste gedichten
|
Best beoordeelde gedichten
|
Populairste dichters
|