INLOGGEN
«»

DODO

Deze klank vertrouwt zich toe aan ieders oren,
luidt als allerbekendst muziekteken,
is wat zuigelingen vaak uitspreken
mag in velerlei jeugdverhalen horen.

Maar zal elke dierenvriend droef bekoren:
vogels met die naam bewoonden moerasstreken
van een eiland, waar eeuwen stil verstreken,
gingen dan door bloeddorst der zeelui verloren.

Na zijn bestaan onder oceaanwinden
prijkt dit verdwenen schepsel _ geschetst, gemaakt,
staat onbehouwen, weerloos, vreedzaam, en wacht...

Hij wil verdiende erkenning vinden
bij jonge mensen, dat sterk geheugen waakt
over kwetsbare, steeds belaagde pracht.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 16-03-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Han Messie
Actief sinds: 18-01-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘DODO’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.