DODO
Deze klank vertrouwt zich toe aan ieders oren,
luidt als allerbekendst muziekteken,
is wat zuigelingen vaak uitspreken
mag in velerlei jeugdverhalen horen.
Maar zal elke dierenvriend droef bekoren:
vogels met die naam bewoonden moerasstreken
van een eiland, waar eeuwen stil verstreken,
gingen dan door bloeddorst der zeelui verloren.
Na zijn bestaan onder oceaanwinden
prijkt dit verdwenen schepsel _ geschetst, gemaakt,
staat onbehouwen, weerloos, vreedzaam, en wacht...
Hij wil verdiende erkenning vinden
bij jonge mensen, dat sterk geheugen waakt
over kwetsbare, steeds belaagde pracht.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 16-03-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘DODO’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.