«»
ik kan me nog heugen hoe vrolijk hij floot,
de hele zomer lang,
deunde hij alles wat was in zwang,
hij strooide zijn noten, te grabbel en te gooi,
in zijn glanzend zwarte verentooi,
hij kon me ook perfect na-apen,
van ’s-morgens vroeg tot we gingen slapen,
maar opeens zong hij niet meer, eind augustus,
en werd geveld door een virus,
ik zal hem missen, zijn vrolijk gezang,
en blijf achter met een gevoel dat zuur is en wrang,
het is te hopen dat volgende lente een neef van hem weerom komt,
anders zal het leeg en stil zijn in de tuin, verdomd.
De merel
De merel is dood!ik kan me nog heugen hoe vrolijk hij floot,
de hele zomer lang,
deunde hij alles wat was in zwang,
hij strooide zijn noten, te grabbel en te gooi,
in zijn glanzend zwarte verentooi,
hij kon me ook perfect na-apen,
van ’s-morgens vroeg tot we gingen slapen,
maar opeens zong hij niet meer, eind augustus,
en werd geveld door een virus,
ik zal hem missen, zijn vrolijk gezang,
en blijf achter met een gevoel dat zuur is en wrang,
het is te hopen dat volgende lente een neef van hem weerom komt,
anders zal het leeg en stil zijn in de tuin, verdomd.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 05-10-2018
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Ron DietvorstActief sinds: 18-05-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De merel’ van Ron Dietvorst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.
Meer gedichten in de rubriek: Dieren (algemeen)
Nieuwste gedichten
- CONTRA-GELUID (2) !!!
- [ Het echte leven (2) ]
- Woonwijkooievaar
- [ Het echte leven (1) ]
- Bosmieren
- [ Uitzoeken ]