DODO
Deze klank vertrouwt zich toe aan ieders oren,
luidt als allerbekendst muziekteken,
is wat zuigelingen vaak uitspreken,
mag in velerlei jeugdverhalen horen.
Maar zal elke dierenvriend droef bekoren:
vogels met die naam bewoonden moerasstreken
van een eiland, waar eeuwen stil verstreken,
gingen dan door bloeddorst der zeelui verloren.
Na zijn bestaan onder oceaanwinden
prijkt dit verdwenen schepsel _ geschetst, gemaakt,
staat onbehouwen, weerloos, vreedzaam, en wacht...
Hij wil verdiende erkenning vinden
bij jonge mensen, dat sterk geheugen waakt
over kwetsbare, steeds belaagde pracht.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 01-05-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Han Messie (Actief sinds: 18-01-2018)
Informatie bij het gedicht
De dodo leefde op het eiland Mauretanie, en stierf in de zeventiende eeuw geheel uit, wegens domme schuld van zeelui en pioniers op dat eiland. Nog verdient deze vreedzame vogel, aan de duif verwant, maar zo groot als een kalkoen, dat men zich verdiept in zijn wezen.
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘DODO’ van Han Messie zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.