Een meeuw post
De meeuw zit rustig op de uitkijk, aan de rand
van een heel hoge lantaarn
Hij doet er tevens zijn behoeften, gratis een
w.c. bij de hand.
Hij observeert vooral ménsen, daar loopt er
zomaar een met iets interessants in de hand
Hongerig vliegt hij erop af, veel maatjes volgen
hem op enige afstand.
Hij vindt niets naar zijn smaak en de hele kolonie
druipt af Wóedend wordt er gekrijst daat het niets
eetbaars gaf.
Plassen zijn toegevroren, gras groeit nu even niet.
Op de méns wel zijn zij nu aangewezen, wat nijd
geeft en veel vogelverdriet
Die meeuwentroep heeft toch nog altijd de zee!
Wat dóen ze hier ook, waarom vertrekken zij niet?
Een gunstige wind hebben zij in elk geval méé.....
Dakoyria, 2018.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 07-02-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een meeuw post’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.